De Collievijverwandeling 9 km

De Collievijver wandeling start bij het begin van de oude spoorwegberm naar Ieper in de Hazegoedweg.

Tussen 1864 en 1868 startte men de aanleg van de spoorweg Roeselare-Ieper. De trein reed iedere dag driemaal van Roeselare naar Ieper en terug. De boeren uit de streek gebruikten deze trein om naar de markt te gaan in Roeselare of Ieper. De spoorlijn werd ook gebruikt voor bieten en strotransport. In 1955 werd de spoorlijn afgebroken. Vandaag is deze oude spoorwegberm een schitterend wandeltraject met langs beide kanten een vaak fascinerende wilde begroeiing.

Je komt voorbij een hoeve met de wondere naam 't Clauerinckgat. Vroeger was dit een omwalde hoeve die een nauwe band had met de Vanrolleghems, want een familietraditie wilde immers dat er op deze hoeve steeds een Vanrolleghem woonde. Voor de Eerste Wereldoorlog werd op deze hoeve boter gemaakt op een erg primitieve manier: een hond liep vastgebonden aan een kuip voortdurend rond (van de honger) en hield zo de melk in deze kuip in beweging. Eens de boter klaar was, kreeg de hond lekkere hapjes.

In 1856 liet Paulus Vanhaelewijn dit kapelletje bouwen ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart. dit als dank voor het welslagen van de geboorte van de tweeling van zijn dochter Louise.
Aan weerszijden van het kapelletje staan er twee lindebomen. Toen de ruiterprocessie nog elk jaar rondging op 15 augustus, was deze kapel één van de vier haltes.

De Collievijveraardeweg verandert in de Vantommeweg op het grondgebied van Staden (Oostnieuwkerke). De Collievijveraardeweg dankt haar naam aan de oude heerlijkheid Coillie in Oostnieuwkerke die een klein stukje in Roeselare lag. De Vantommeweg dankt zijn naam aan de familie Vantomme die in 1938 de hoeve kocht van de paters Scheutisten. Trouwens in de volksmond noemde men vroeger de Collievijveraardeweg ook Vantommes wegel. Alfons Blomme, gerenommeerd kunstschilder uit Roeselare die ooit de Prijs van Rome won, schilderde deze hoeve tijdens de Tweede Wereldoorlog om gemakkelijker aan zijn rantsoen aardappelen te geraken.

Op het einde van de Vyvestraat hangt er aan het hoekhuis een gedenkplaat. Deze plaat verwijst naar de bevrijding van Oostnieuwkerke op 30/09/1918 door het 4de regiment jagers te voet.

Je bevindt je nu op de wijk de Most. De naam van de wijk zou verwijzen naar moerasgronden. De wijk ligt dan ook in het bekken van de Klauwaartsbeek. Mogelijk verwijst de wijknaam ook naar de heerlijkheid die hier lag: Mosscherambacht. Eenmaal terug op Roeselaarse bodem verandert de naam in Kleine Moststraat. Hier heb je een prachtig zicht op de torens van Roeselare.

Nr. 13. Hoeve met lage, losse bestanddelen uit XIX B, U-vormig gegroepeerd rondom een begrint erf met bloemenperken. Baksteenbouw onder gebogen zadeldaken (Vlaamse pannen) Ten O., erftoegang via houten hek tussen bakstenen pijlers; ten N.O., kerselaar en notelaar. Ten N., boerenhuis van zeven trav. Getoogde muuropeningen, deur in de vijfde trav. Behouden houtwerk o.m. luiken. L. van het boerenhuis, dwars wagenhuis (n straat) met geïncorporeerde stalling; getoogde muuropeningen. Ten Z., dwarsschuur- en stalvleugel onder onderbroken bedaking (n // boerenhuis). R.wagenhuistrav. Getoogde muuropeningen, schuifpoort.

De Ruiterkapel werd in 1937 als turnzaal voor de aanpalende wijkschool gebouwd. Al snel werd ze ook voor misvieringen gebruikt. In 1945 speelde de vrouwengilde toneel in de kapel, wat voor de nodige discussie zorgde. In de jaren '70 werd ze heringericht door de pastoor, maar in de 21ste eeuw ontsnapte ook deze kapel niet aan de langzame ontkerkelijking. Zo ging er in januari 2009 voor het laatst de mis door. Momenteel gebruikt het Spiegeltheater de zaal.

Het gedicht "Heilig Huis" werd geschreven door Jef Soenens.
Jef Soenens schreef niet alleen heemkundig werk, maar ook heel wat poëzie. Van zijn hand verscheen onder meer 'Zolang de navelstreng ons bindt', 'Het grensgebied der tweezaamheid', 'Op lijnen van licht' en 'Onderweg'.

De Ruiterschool opende in 1877 de deuren voor de vele kinderen van de wijk. Na WO II daalde het aantal leerlingen langzaam. In 1985 werd het lager onderwijs stopgezet en in 2015 verdween ook het kleuteronderwijs.

Naast de school woonde schoenmaker Camiel Verbrugge. Als wielerliefhebber kwam hij in contact met heel wat renners. Op hun vraag maakte hij rennersschoenen op maat, onder meer voor Patrick Sercu, Roger De Vlaeminck en zelfs Eddy Merckx was een klant.

Het gedicht "Speeltijd" werd geschreven door Patrick Cornillie.
Patrick Cornillie is journalist en auteur van poëzie, proza, fietsgidsen en sporthistorische boeken. Verschillende van zijn dichtbundels zijn bekroond. Zijn interesses combineert hij wel eens, zoals in een bundel met wielergedichten

De wijk De Ruiter dankt haar naam aan de gelijknamige herberg. Zoals de naam laat vermoeden, vormen het paard en zijn ruiter de logische symbolen van deze wijk. N.a.v. 40 jaar wijkwerking werd in 2013 het standbeeld 'Paard en Ruiter' van Isidoor Goddeeris onthuld. Zij richten hun blik op het centrum van Roeselare.

Het gedicht "Ruiter te Paard" werd geschreven door Jef Soenens.
Jef Soenens (°1945), tot voor kort actief als onderwijzer in het buitengewoon onderwijs, woonde jarenlang op de wijk De Ruiter en voelt er zich nog steeds nauw mee verbonden. Dit vertaalde zich onder meer in heel wat historische werken over De Ruiter. Zo schreef hij onder meer over de school, de wijkkapel en enkele landelijke kapelletjes.

Aan zijn ouderlijke woning onthulden de Vrienden van het Wielermuseum n.a.v. de 70ste verjaardag van Erik Lamsens een bord met zijn gedicht over De Ruiter. Erik Lamsens werd hier in 1945 geboren en was in zijn jeugd actief bij de plaatselijke voetbalclub, waarvan hij later voorzitter werd. Als arts was hij een tijdlang in Congo actief vooraleer hij zich als huisarts in Roeselare vestigde. Hij was actief in de lokale politiek waar hij van 1977 tot 2001 gemeenteraadslid voor de Volksunie was. Van 1995 tot 2000 was hij zelfs schepen. Onder zijn bewind kwam het Wielermuseum tot stand. Lamsens is ook actief op het vlak van genealogie en heemkunde.

De Collievijverbeek sroomt van Moorslede doorheen De Ruiter naar het stadscentrum. Roeselare ligt in het afwateringsgebied van een heuvelrug die zich uitstrekt van de Zilverberg over Westrozebeke tot de Gitsberg. Via kleine waterlopen als de Collievijverbeek stroomt het water van de regio naar de Mandel. De naam verwijst naar Co(i)llie, een oude heerlijkheid en een verbastering van het Latijnse collis of heuvel.

In de jaren '80 werd hier een vijver aangelegd, die naast zijn functie als bufferbekken, ook een ecologische functie heeft door zijn specifieke biotoop met eigen fauna en flora. Een aangenaam rustpunt tijdens wandel-en fietstochten.